Ellen Vander Heyden is voor velen onder ons geen onbekende meer. Denk maar aan ‘De AccentSies’, het groot feest dat we vierden naar aanleiding van onze eerste verjaardag, waar ze velen onder ons stil kreeg met haar donkere breekbare stem. Onder het mom van Juneau brengt ze talloze zelfgeschreven liedjes op een nuchtere manier.
Vanaf het moment dat Ellen kon spreken, was ze ook bezig met muziek: “Het is enkel zeven of misschien zelfs acht jaar geleden dat ik daar echt iets mee ben beginnen doen”, zegt Ellen. “Ik schreef muziek vanuit de losse pols en daaruit is ook Juneau uit voortgekomen. Het begon met meer te zingen op feestjes en meer mijn eigen muziek te schrijven. Het is een soort set met eigen muziek en covers, zoals jullie al merkten tijdens mijn optreden in het Prullenbos (lacht).”
Juneau of Ellen Vander Heyden, mag zelfs spreken van een optreden op een festival buiten Wetteren: “Ik heb vorige zomer mogen optreden op Suikerrock. Het was een toffe ervaring, vooral de eerste keer op podium in een vreemde stad als Tienen. Vreemd in de zin dat ik daar niemand kende.” Lacht Ellen. “Ik ben het gewoon om op te treden voor mensen die ik ken, maar ik heb me daar voor de rest echt goed geamuseerd. Het was een droom die uitkwam, maar ook heel stresserend. Ik herinner me dat het die dag echt super warm was en dat mijn keel rap droog stond. Ik had zoveel stress, maar de seconde dat ik op podium moest en dat ik iedereen zag, dacht ik: Ok, showtime! Ik ga er gewoon voor!” Maar toch stond Ellen er niet alleen voor: “Van mijn familie waren er veel aanwezig. Maar daarnaast, dat was op Suikerrock hé; daar was heel veel passage, veel mensen die gewoon bleven staan, banken voor mensen die daarop konden zitten. Toen mijn set begon, waren de banken leeg en dat eindigde met heel veel volk. Voor mij was dat een win.”
Voor de rest heeft Juneau niet stilgezeten. Ze is bezig met twee andere projecten en heeft nog maar net een nieuw nummer gelanceerd in het Nederlands: “Op een dinsdagnacht, rond twee uur, lag ik wakker en ik dacht: Ellen je moet nog eens een nummer schrijven, want het is lang geleden. Dus ik loop stil naar beneden met mijn gitaar en ik zit aan tafel met het gedacht: ik moet een nummer schrijven. Ik was aan het foefelen met mijn gebruikelijke Engelstalige muziek, maar het lukte niet. Ik had vier zinnen, maar het ging gewoon niet. Ik dacht: ik vind hier geen kop noch staart aan, een writersblok als het ware, het komt niet goed. Maar op een gegeven moment dacht ik: fuck it, schrijf dan maar eens iets in het Nederlands.” In het verleden heeft Ellen al vaker in het Nederlands geschreven: “Voor mij mijn Nederlandstalige muziek staat los van Engelstalige muziek. Het is losser en de bedoeling is dat het minder serieus genomen wordt, een beetje meer comedy-cabaretachtige muziek. Ik dacht bij mijn eigen: ik zal eens proberen om zo’n nummer te schrijven. Dat nummer, Wereldburger, is er op een uur gekomen, dat is eigenlijk heel rap op papier gezet.” Wereldburger heeft toen zijn eerste stapje in de wereld gemaakt: “De dag erna heb ik mezelf gefilmd, online gezet en op 24uur 500 keer bekeken door vrienden, familie,… Ik heb daar heel erg goede reacties op gehad.” Aldus Ellen.
Beluister hier ‘Wereldburger’
“Ik heb nu drie nummers in hetzelfde thema. Ik ga het thema niet verklappen, anders ben ik mijn humor kwijt.” Lacht Juneau. “Maar zelf snap ik niet hoe het gekomen is dat ik daar nummers over schrijf, want het is nu ook niet dat er daar zo’n groot problematiek rond is. Ik denk dat het gewoon een beetje mee op de band van polarisatie springen is. Zeker nu met wat er allemaal in Brussel gebeurd, met de scholieren die spijbelen voor het klimaat. Het volgende nummer dat ik misschien kan schrijven is ‘Klimaatspijbelaar’ en dan zullen die scholieren die terecht door de straten van Brussel zingen (lacht)”
Naast ‘Wereldburger’, schreef Juneau/Ellen ook het nummer: ‘Je Vriendin Is Een Hippie’:
Juneau boeken kan via: https://vi.be/juneau?tab=contact
Beluister hier het volledige interview:
Tekst: Annelies Greveraars
Foto: Radio Accent
