Wie ‘Weg van Wetteren’ kent, zag ze vast wel al eens passeren: prachtige natuurfoto’s gemaakt door amateur-natuurfotograaf Wesley Poelman. Al jarenlang trekt hij de Kalkense Meersen in, enkel gewapend met een camera en tijd. “Het klinkt een beetje gek, ik weet het, maar soms ga ik drie of vier uur in de modder liggen, in de hoop een bepaalde vogel twee seconden voor mijn lens te krijgen.”
Het fotograferen zit Wesley in de genen. Wat begon bij moeders interesse voor camera’s, is uitgegroeid tot een heuse hobby en harde schijven vol met foto’s. “Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in de natuur. Maar toen mijn moeder aan het experimenteren was met die zware camera’s, vond ik dat toch veel gesleur. Op een gegeven moment is dat mij dan toch beginnen interesseren, en zo is de bal aan het rollen gegaan. En gaandeweg leer je nog meer over de natuur.”
Drama
Zelfs als amateur-fotograaf, gaat Wesley tot het uiterste voor die ene foto. “Fotografen gaan sowieso nooit in het midden van de dag fotograferen. De meeste mensen nemen familie- of vakantiefoto’s als de lucht blauw is en er is geen wolkje aan de lucht. En dan haalt iedereen zijn camera boven. Maar als je een klein beetje met fotografie bezig bent, dan moet je dat drama wel in je beeld hebben. Voor een mooie foto van die ene vogel, ga je zo soms voor twee seconden urenlang in de modder liggen. Als je overdag een foto maakt, zijn de schaduwen hard, er zit geen goeie belichting in. En zo een zonsopgang of –ondergang, dat is tijdens het ‘blauwe uurtje’. Vooral in de winter heb je helrode ochtenden of avonden. En hoewel dat heel mooi is, is dat jammer genoeg een beetje aan de vervuiling te wijten.”
Tentoonstelling
Ondertussen is Wesley zo’n tien jaar met zijn hobby bezig. Tijd voor een tentoonstelling dus. Van 5 tot 31 augustus 2018 etaleert hij 25 foto’s in de tentoonstellingszaal van ’T Gesproken Dagblad’, tijdens de openingsuren van het café. Een selectie maken, was echter geen sinecure. “Na tien jaar heb ik ondertussen ettelijke harde schijven vol. Je hebt altijd wel je persoonlijke favorietjes en die wil je ook wel eens tonen aan de mensen, en dan heb je nog wel een paar favorieten, en nog een beetje, en op den duur heb je er meer dan honderd, en er is maar plaats voor 25 foto’s. Gelukkig helpt mijn echtgenote mij wel bij het selectieproces.”
Het volledige interview kan u hier nog eens beluisteren
