Tot twee maanden geleden was Jelle Lauwers een leerkracht zedenleer, toneelspeler en singer-songwriter. En toen zette Casting by Sien Josephine zijn wereld op zijn kop. Hij mocht een casting doen voor Mobile Vikings, en werd de “kastanjebruine” jongeman die surfend door het leven gaat op de tonen van Dadata. “Het zou natuurlijk wel leuk zijn als mijn carrière verloopt zoals van Jan Van Looveren, De Joeri bij Jim Mobile.”
Al enkele jaren speelt Jelle toneel bij WAT, het Wichels Atelier voor Toneel, een toneelcollectief dat vaak dramatische stukken ten berde brengt. In augustus 2018 kreeg hij de mogelijkheid om zijn toneelkunsten naar een ander niveau te tillen. Mobile Vikings was op zoek naar een nonchalante en ongeïnteresseerd overkomende jongeman om in hun nieuwe reclamespot mee te spelen. “Voor mij was dit wel een uitdaging om eens iets komisch te spelen, dus ik ben de casting gaan doen in Antwerpen. Het lied had ik op voorhand. Dat was een kwestie van dat van buiten blokken. Ik had er dan ook een script bij gekregen van welke actie wanneer ongeveer zou moeten gebeuren. Toen zei Sien van de casting ‘start, doe maar iets’. Ze gaf nog een paar aanwijzingen, zoals ongeïnteresseerd overkomen omdat je zo danig veel data hebt dat het je niet kan schelen wat je er mee doet, en dan doe je gewoon je best. Ergens hoop je dat je er dan bij bent. En twee weken later kreeg ik het bericht dat ik was geselecteerd.”
BV
En zo was Wichelen een BV rijker. “De hype had ik niet verwacht. Na de twee draaidagen vroeg ik aan iemand van Mobile Vikings wanneer ik het op televisie kon verwachten. En hij reageerde met: ‘Maak je geen zorgen, je zal jezelf nog beu gezien zijn op den duur.’ Nu twee maanden later begint dat toch te komen. Het is geen kwestie van beu gezien te raken, het went gewoon dat je jezelf overal ziet.”
En dat merkt Jelle ook op school, waar hij nog steeds les zedenleer geeft. “In het begin zagen de leerlingen mij als een soort van BV, een eenhoorn die daar in de wandelgangen liep. En dan reageerde ik er op door mee te zingen. Voor mijzelf was dat ook nog allemaal heel nieuw, enzovoort. Dan is het wel leuk dat mensen dat herkennen. Maar uiteindelijk geef ik die gasten ook punten. En ze luisteren naar mij, dus dat magische gaat er vrij snel van af. De leerlingen waar ik geen les aan geef, roepen mij nog altijd met Da Da Da na, of ze beginnen een willekeurige zin uit die spot te zingen, om mijn aandacht te krijgen. Maar nu is dat eerder het ene oor in, het andere oor uit. Omdat je het zodanig gewoon wordt, is het precies alsof je het wat minder begint te horen. Het is niet dat je het negeert, maar je bent het gewoon dat ze het roepen. En dan zwaai ik nog wel een keer of zo, maar ik schenk er niet zo veel aandacht meer aan. En dat is niet om ze te pesten of kwetsen, maar het wordt een automatisme. Voor mijn vriendin is het wel een geruststelling dat de reclame niet aanslaat bij het vrouwelijk publiek van vrouwen tussen de 25 en 30 jaar, maar eerder tussen 12 en 15 of zo. Ze hoeft zich geen zorgen te maken, en vindt het eigenlijk ook ongelooflijk leuk.”
Droom
Jelle is echter meer dan leerkracht en acteur. Na zijn uren is hij vooral te vinden in zijn “primitieve homestudio”, waar hij zijn creatieve ei kwijt kan in het schrijven van “wereldhits die het daglicht hopelijk ooit eens zullen zien.” Voorlopig doet hij het echter vooral voor zijn plezier. “Muziek maken is een speeltuin voor grote kinderen. Dat is ook zo een werk dat nooit af is. Als je zelf denkt dat je lied af is, en dan laat je het bijvoorbeeld in de studio horen, dan zullen er altijd dingen zijn waarvan mensen zeggen dat iets misschien nog anders kan. Dus dat is een eeuwigdurend project. Ik moet dat ooit wel eens finaliseren en af krijgen zo’n nummers, maar voorlopig vind ik het heel leuk zoals het nu is.” Een nummer dat hij reeds met de wereld wil delen, is ‘Droom’, wat je hier kan beluisteren. “Als ik een nummer schrijf, dan zie ik altijd een beeld voor mij. Het beeld dat ik bij het nummer Droom zag terwijl ik aan het schrijven was, was een druilerige maar idyllische zaterdag- of zondagochtend, met veel regen. Voor de rest heb ik daar niet veel over te vertellen. Als je luistert, hou dat beeld voor je.”
Het volledige interview kan u hier nog eens beluisteren.
