De opgravingen langs de Burgemeester Maenhautstraat, vlakbij de kerk van Lemberge (Merelbeke), leverden onverwachte resultaten op. Waar tot nu toe werd aangenomen dat Lemberge terugging tot de middeleeuwen stootten archeologen er op opeenvolgende begraafplaatsen tot ver in de prehistorie.
De plek werd verschillende keren als begraafplaats gebruikt, van 4 800 jaar geleden – de oudste grafheuvel – tot in de Romeinse tijd. Men vond zeven grafheuvels terug. Deze geven een uniek beeld over hoe ze werden opgericht en evolueerden over een periode van maar liefst 2 000 jaar. Hoewel onze voorouders op een zeker moment geen grafheuvels meer gebruikten, plaatsten ze er toch nog urnes met crematieresten bij. Dit is nog niet vaak vastgesteld in de regio en toont aan dat voorouders en hun grafmonumenten over generaties heen werden gerespecteerd. De doden generaties lang begraven op eenzelfde plaats is iets wat wij ook nog steeds doen.
Zo’n 2 800 à 2 500 jaar geleden werd het funeraire gebruik van de plek even onderbroken. Er zijn sporen van een boerderij, hutjes waarin graan werd opgeslagen, kookpotten en voorraadpotten. In de Romeinse periode wordt de plek opnieuw gebruikt als begraafplaats. Het is niet geweten of de eerdere grafheuvels nog zichtbaar waren toen. In de vroege middeleeuwen vervolgens stond op deze plaats een boerderij met een woonhuis, bijgebouwen, afvalkuilen en een poel. Misschien ligt hier wel de vroegste link met de Sint-Aldegondiskerk.
